درد دل

 باز هم درد دل

دخترک با دل پر از دردش

      از غم وغصه پدر می گفت

دل شکسته دوباره با مادر

مناجات

 گاه گاهی تنها،

بی صدا و آرام

در دل تنهایی شب می گریم

و خدا را به مدد می جویم، با صدایی خسته

تقاص ...

 در یاد نگارم باز این شعر اثر کردم

               در بی کسی و غربت حقا که هنر کردم

از مستی چشمانش بشکسته پر و بالم

             دیدی که به کوی دوست، بی بال سفر کردم

خاطره ها

 

در دلم آشوبی است

بی گمان هیچ نمانده در دل،

خاطره یا که نشان و اثری از یارم

در پی اش خواهم رفت،

بغض ♥ ♥ ♥ ♥

 با بغض نوشتم که دگر خواب ندارم

غصه شده همراه منو راه ندارم

آن دوست که بود محرم رازم

دشمن شد و بعد از آن دگر راز ندارم