کسی حالم نمی پرسه

 

                                 به جز اندوه و تنهایی کسی با من نمی جوشه

کسی حالم نمی پرسه کسی دردم نمیدونه

                                                             نه همدرد و هم اوایی کس با من نمی خونه

                                     از این سر گشتگی بیزارم وبیزار

سکوت

 دل تنگی های ادمی را باد ترانه ای میخواند      رویاهایش را اسمان پر ستاره نادیده میگیرد

و هر دانه برفی به اشکی نریخته میماند

سکوت سرشار از سخنان ناگفته است از حرکات ناکرده

وادی عشق

 خیال کردم تو هم درد اشنایی

به دل گفتم تو هم همرنگ مایی

خیال کردم تو هم در وادی عشق اسیر حسرت و رنج و بلایی

ندونستم تو بی مهر و وفایی

خدا به همرات

 من میگم یه روزی میرم

 تو میگی خدا به همرات

 واسه من فرقی نداره

خدا حافظی با چشمات

پنجره

 تو میگی پنجره بازه

 من میگم پنجره بست ست

تو میگی یه عشق پاکه

من میگم دلم شکست ست